جراحی فک

 

جراحی فک یا ارتوگناتیک(ارتو به معنای صاف کردن وگناتیک نیزبه معنای فک می­باشد) به منظور اصلاح نامرتبی فک و دندان‌ها که با درمان ارتودنسی قابل درمان نمی‌باشد، انجام می‌شود. مشکلات نامرتبی فک و دندان می‌توانند ژنتیکی، مادرزادی یا تکاملی باشند، بنابراین یا در بدو تولد وجود دارند و یا در حین رشد فرد ایجاد می‌شوند. آسیب فک و مفاصل فک و نیز پاتولوژی (یعنی مراکز رشد غیرعادی، تومورها و غیره) نیز می‌توانند باعث بدشکلی‌های فک و دندان در هر سنی شوند. علائمی که ممکن است یک فرد مبتلا به ناهنجاری فک و دندان داشته باشد عبارتند از:

  • رشد بیشتر یا کمتر از حد طبیعی در هر دو فک
  • عدم تقارن صورت
  • عدم قرارگیری دندان‌ها روی یکدیگر
  • ناتوانی در خوردن و جویدن بطور صحیح
  • مشکلات راه هوایی بخصوص برای تنفس
  • مشکلات گفتاری ناشی از ناهنجاری
  • اپن بایت که در آن دندان‌هایی جلویی یا عقبی هنگام تماس دندان‌های دیگر روی هم قرار نمی‌گیرند.
  • درد در عضلات یا مفاصل فک

 

 

سه جراحی عمده که بر روی فک انجام می‌شوند عبارتند از:

 

  • اصلاح اپن بایت:

ابتدا بخشی از استخوان قسمت بالای فک که دندان بر روی آن قرار می‌گیرد، برداشته می‌شود. سپس فک بالا با استفاده از صفحات و پیچ‌هایی در جای خود محکم می‌شود.

 

  • اصلاح جلوآمدگی فک پایین:

استخوانی که در بخش عقبی فک قرار گرفته است از بخش جلویی آن جدا شده و اصلاح می‌گردد. جراحی فک پایین به بخشی که دندان روی آن قرار گرفته این امکان را می‌دهد تا به عقب حرکت کرده و تراز شود.

 

 

  • اصلاح عقب‌رفتگی فک پایین:

استخوانی که در بخش پایینی فک قرار گرفته است از پایه جدا شده و اصلاح می‌گردد. سپس بخشی از فک پایین که دندان بر روی آن قرار گرفته و قسمتی از چانه به طرف جلو حرکت داده می‌شود.